Zanzibar

Voordat we naar Pemba vertrekken hopen we jullie nog net te kunnen vermaken met onze foto's van Zanzibar.
We zijn op maandag 20 december naar Prison Island geweest, waar een oude gevangenis staat, wat nu een hotel en restaurant is.

Het bootje en de chauffeur waarmee we naar het eiland gingen. De golven waren best ruig en de bootman leek wat onervaren, dus we gingen in een slakkengang en de golven sloegen regelmatig over de boot heen. Maar we hebben in slechtere bootjes gezeten en daar langere tochten in afgelegd.

Het uitzicht bij aankomst op Prison Island.

Het enige deel van de prison wat nog enigszins fotogeniek is, de rest is voornamelijk gerenoveerd en een restaurant met zwembad van gemaakt.

Het uitzicht vanaf de gevangenis.

Op het eiland is ook een soort mini-dierentuintje voor deze enorme schildpadden, die ooit hier neergezet zijn vanaf de Sechellen. Het is een redelijk foute toeristenkermis, maar ja, die schildpadden zijn natuurlijk wel heel leuk. Op hun rug staat in blauw hoe oud ze zijn. De oudste die we hebben gezien was 150 jaar oud.

Dit bord vonden we wel erg grappig en ook wel heel ernstig dat het blijkbaar nodig is...

Als je de schildpadden onder hun nek kriebelt, dan gaan ze hoog op hun poten staan. Blijkbaar vinden ze dat heel fijn, want daar kunnen ze zelf niet bij.

Op dinsdag 21 december zijn we naar het Jozani Forest reserve gegaan, waar we de inheemse red colobus aapjes hebben gezien. Dit zijn erg fotogenieke beestjes, die erg leuk zijn om naar te kijken.

Yvonne zegt: perfecte timing...

Bloemetjes.

Als laatste gingen we naar het mangrovebos, wat de andere helft van Jozani is, maar daar was verder niet zoveel te zien. De loopplanken door het bos waren nog niet af en er zijn nauwelijks dieren te vinden, op een verdwaalde bruinrode krab na.

Verder willen we melden dat iedereen kan stoppen me het zenden van voedselpakketten naar Afrika, want we komen hier om in het eten. We krijgen ook nog eens overal gezonde porties groenten en fruit, dus wat het eten betreft kunnen we echt niet klagen. Je moet echt je best doen om een slechte maaltijd te vinden en qua hoeveelheden die we krijgen hebben we eigenlijk voor de rest van het jaar al genoeg gehad. Dus waar we in Mexico hoge verwachtingen hadden, die tegenvielen, waren we hier voorbereid op het ergste en is het een aangename verrassing.

Het wordt de hoogste tijd om Zanzibar te gaan verlaten, want mensen beginnen ons al te herkennen op straat. Dan worden we aangesproken met "the lady in black, die de schildpadden zo leuk vond" of ze roepen: "hee, jullie zijn er nog, willen jullie vandaag wel een taxi?"
Dus woensdag 22 december begint onze dag al om half zes 's ochtends, want om 6 uur moeten we inchecken op de veerboot en gaan we op Pemba op zoek naar een geschikte slaapplaats.