UWEC

Zaterdag 19 februari zijn we naar het Ugandan Wildlife Education Centre gegaan, een soort dierentuin, dat ooit begonnen is als een opvangcentrum voor illegaal verhandelde dieren, die bijvoorbeeld in beslag zijn genomen op het vliegveld van Entebbe. Daar kun je ook voor weinig overnachten in een verrassend luxe huisje en dan kun je dus als je dat zou willen de hele nacht door de dierentuin lopen. Alleen is er geen verlichting en om nou met een zaklamp in het gezicht van die dieren te schijnen, daar worden ze ook niet heel blij van. We wilden vooral graag 's nachts de hyena's en leeuwen kunnen horen, maar dan vanuit een veilige plek, waar ze ons niet op kunnen eten. :-)

Maar deze maakten niet heel veel herrie, heel kort en de leeuwen vrij zacht. Dus daar hebben we geen goeie geluidsopnamen van kunnen maken. Ons huisje stond ook vrij ver weg van die dieren en 's nachts voor zo'n hok staan in het pikkedonker met zo'n schreeuwende hyena voor je is nog steeds best eng... voor sommigen dan. 

Het was evengoed erg leuk in de UWEC, met een aantal leuke dieren, die we goed hebben kunnen observeren en fotograferen. 

Zoals meneer en mevrouw witte neushoorn, twee vriendelijke reuzen, die ons nieuwsgierig van dichtbij kwamen bekijken.

We hebben nog een klein filmpje gemaakt, waarin te zien is hoe mevrouw neushoorn op ons af komt lopen en zo dichtbij is dat we haar aan kunnen raken. Ze laat vooral blijken dat ze het net zo warm heeft als wij. Op de achtergrond hoor je op een gegeven moment de chimpansees gillen.

De leeuwen waren natuurlijk weer erg leuk om te zien, al waren er maar drie en waren ze vooral lui en slaperig. Ze waren wel duidelijk relaxed, lagen lekker te rollebollen in het gras of speelden met elkaar of met een bal. Net echte poesjes. 

De King.

Dit typeert ook wel heel erg hoe wij de leeuwen in het wild gezien hebben.

De leeuwen zaten naast de hyena, die een bijzondere chemie hebben samen. Op deze foto zitten de leeuwen in hun nachtverblijf, maar de hyena blijft altijd buiten. De mannetjesleeuw en de hyena zoeken elkaar heel erg op en zodra meneer leeuw buiten komt, is het eerste wat hij doet naar de hyena gaan en hem uitdagen om te vechten, wat ze in het wild ook doen. Dat kan hier niet echt, want er zit een hek tussen, maar door het gaas heen, doen ze toch alsof. Daarbij bakent de leeuw zijn territorium steeds af met verse urine. Het lijkt wel echt speels te zijn en ze lijken het allebei lollig te vinden, want ze dagen elkaar steeds uit. Tot ze er genoeg van hebben en dan gaan ze allebei slapen. Als 's nachts de hyena schreeuwt, dan reageert de leeuw ook meteen. 

Ander grappig feitje is dat ze hun verzorgers al van verre herkennen. Zodra die in zicht komen beginnen ze gelijk druk heen en weer te rennen langs de binnenverblijven, want dan weten ze dat ze eten krijgen. 

De hyena reageerde ook op zijn naam, toen de verzorgers die riepen: Rafiki. Dat betekent vriend in het Swahili. En hij was wat groter dan we verwacht hadden. In het wild hebben we ze alleen van veraf gezien, maar deze was bijna net zo groot als de leeuw.

Rafiki met de hamerkop vogel ernaast, die probeede restjes eten te scoren.

We hebben nog een filmpje gemaakt van het contact tussen meneer leeuw en zijn vriend Rafiki.

Deze cerval katjes waren erg gestresst en liepen constant te ijsberen in hun kooi. Ze zijn nog niet zolang geleden verplaatst naar een hok tegenover de leeuwen, omdat hun hok gebruikt moest worden voor een enorme lading papegaaien die onderschept zijn op het vliegveld. Deze nieuwe plek lijkt ze niet zo te bevallen, want ze houden de leeuwen strak in de gaten en zodra er één in beeld is, beginnen ze te blazen. 

Dan zien ze er best gevaarlijk uit.

De struisvogels in het park waren erg grappig en duidelijk gewend aan bezoekers. Ze kwamen echt op ons af en aandacht zoeken.

Vooral dit kleurrijke mannetje, die gaf aan alle bezoekers een show weg om indruk te maken. Dat kun je alleen maar goed vastleggen op een bewegend beeld, dus dat hebben we ook gedaan.

Er waren twee nijlkrokodillen, die zich ook prima vermaakten.

De spelende otters zagen er ook blij uit.

De roodstaart apen hadden een wat minder leuk verblijf, zonder bomen. Ze zochten ook heel erg de aandacht van mensen op en hingen vooral aan het hek. 

Deze apen hadden duidelijk meer lol met elkaar. Maar er was wel duidelijk verschil te zien tussen deze apen en de wilde variant die wij gezien hebben, zowel qua uiterlijk als gedrag. Deze apen waren wel duidelijk een beetje zielig, omdat ze bijvoorbeeld 8 jaar gevangen hebben gezeten bij mensen thuis. We hebben ze in het wild ook van veel dichterbij kunnen bekijken en op één of andere manier waren die gewoon veel leuker. 

De shoebill ooievaar. Die zat ook maar een beetje zielig in zijn eentje in een kooi en leek daardoor een beetje op zo'n stenen beeld die je bij de Intratuin kunt kopen.

De wrattenzwijnen, die we in het wild alleen maar voorbij hebben zien rennen met hun staart rechtop in de lucht.

We kwamen ook nog een wilde kikker tegen. 

Maandag 21 februari zijn we naar het laatste hotel van deze reis verhuisd.